การศึกษาใหม่พบว่าผู้ป่วยมะเร็งเต้านมที่มีประวัติซึมเศร้ามีโอกาสน้อยที่จะได้รับการดูแลตามคำแนะนำ

การศึกษาดังกล่าวรวมผู้หญิงเดนมาร์กมากกว่า 45,000 คนที่ได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นมะเร็งเต้านมระยะเริ่มต้นระหว่างปี 2541-2554 ซึ่งในจำนวนนี้ 13 เปอร์เซ็นต์ได้รับการรักษาด้วยยากล่อมประสาทและ 2 เปอร์เซ็นต์เคยไปโรงพยาบาลเพื่อหาโรคซึมเศร้า

เมื่อเปรียบเทียบกับผู้ที่ไม่เคยใช้ยาแก้ซึมเศร้าผู้ป่วยที่ใช้ยาแก้ซึมเศร้ามีโอกาสน้อยที่จะได้รับการรักษามะเร็งเต้านมที่แนะนำและมีอัตราการรอดชีวิตโดยรวมลดลงตามรายงานของดร. Nis Suppli จากศูนย์วิจัยสมาคมโรคมะเร็งแห่งเดนมาร์ก

นอกจากนี้นักวิจัยพบว่าการใช้ยากล่อมประสาทถูกผูกไว้กับการอยู่รอดของมะเร็งเต้านมโดยเฉพาะสั้น: ห้าปีหลังจากการวินิจฉัยโรคมะเร็ง 13 เปอร์เซ็นต์ของผู้ป่วยที่ใช้ยาแก้ซึมเศร้าเสียชีวิตด้วยโรคมะเร็งเต้านมเทียบกับ 11 เปอร์เซ็นต์ของผู้ที่ไม่เคยเสพ

ผู้เขียนศึกษาชี้ให้เห็นว่าอัตราการรอดชีวิตที่ต่ำกว่าในกลุ่มผู้ที่ใช้ยาแก้ซึมเศร้าเนื่องจากพวกเขามีแนวโน้มที่จะได้รับการรักษามะเร็งเต้านมน้อยกว่าที่แนะนำ

การค้นพบนี้เผยแพร่ทางออนไลน์ในสัปดาห์นี้ใน วารสาร Clinical Clinical Oncology ซึ่งเป็นสิ่งพิมพ์ของ American Society of Clinical Oncology (ASCO)

 “ การค้นพบเหล่านี้ชี้ให้เห็นว่าผู้หญิงที่มีภาวะซึมเศร้าก่อนหน้านี้อาจมีความเสี่ยงที่จะได้รับการดูแลรักษามะเร็งเต้านมที่ไม่ได้มาตรฐาน” ดร. ฮาโรลด์เบอร์สไตน์ผู้เชี่ยวชาญ ASCO ด้านมะเร็งเต้านมกล่าว

 “แม้ว่าจะไม่ทราบสาเหตุของเรื่องนี้ แต่การศึกษาครั้งนี้เป็นการเรียกร้องให้แพทย์ให้ความสนใจกับการรักษาและการติดตามผลของประชากรกลุ่มนี้”

Burstein กล่าว

“ ผู้หญิงที่มีความต้องการด้านสุขภาพจิตอาจต้องการความช่วยเหลือในการตัดสินใจการรักษาและการนำทางระบบการดูแลสุขภาพ” เขากล่าวในข่าว ASCO

สุโสมณี พานทอง

สุโสมณี พานทอง คือ 34 และเป็นผู้ประกอบวิชาชีพเวชกรรมครอบครัว เธอจบการศึกษาจากมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ในปี 2554 เธอเป็นเจ้าของและดำเนินงานด้านการปฏิบัติของเธอเองและช่วยเหลือชาวบ้านในชุมชนบ้านเกิดของเธอ เธอแต่งงานโดยไม่มีลูก แต่สนุกกับการใช้เวลาให้กับเมืองของเธอในฐานะเจ้าหน้าที่ท้องถิ่นที่ได้รับการเลือกตั้ง